Ο αττικογράφος Δημήτριος Αλ. Γέροντας επανεκδίδει εδώ τη βιογραφία του "Αναδρομάρη της Αττικής και της Αθήνας", όπως ήταν το φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημητρίου Γρ. Καμπούρογλου (1852-1942). Με τη μελέτη αυτή ο ιστορικός συγγραφέας επιχειρεί με γλαφυρό τρόπο να σκιαγραφήσει έναν πνευματικό εργάτη, που η κάθε του σκέψη και η κάθε του γραφή ανέδινε την αθηναϊκή ατμόσφαιρα. Όπως τονίζει ο βιογράφος του, ο Δημήτριος Καμπούρογλου υπήρξε "μια πολυσύνθετη πνευματική μορφή, ξεχειλισμένη από τα προτερήματα της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας: την ευστροφία μαζί με μια καλόπιστη περιέργεια, την καρτερία και την πραότητα καθώς και την επιμονή και τη ψυχική δύναμη, που πολλές φορές έφθανε σ\' απρόσιτα ύψη. Ακρίτας πνευματικός των δικαίων ενός λαού, ακαταπόνητος σκαπανεύς του χρόνου, αγωνιστής και κυνηγός μαζί στα ίχνη και στα μονοπάτια της ιστορικής αναδρομής, ανέλαβε, μόνος αυτός, στους ώμους του, το βάρος του παρελθόντος της [πρωτεύουσας] πόλεώς μας". Ο Δ. Γέροντας εξετάζει τόσο τα ιστορικά όσο και τα λογοτεχνικά έργα του Καμπούρογλου και την προσωπική του σταδιοδρομία, αναλύει τις θυμοσοφικές του σκέψεις και επισημαίνει τις ιδιομορφίες και την "εθνική αξία" του έργου του. Η επίσημη αναγνώριση της συμβολής του Καμπούρογλου στην αθηναϊκή βιβλιογραφία (βλ. επίσης αρ. 200, 239, 240, 252, 262-263, 282 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών) επιτελέστηκε το 1927, με την εκλογή του ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διατέλεσε μάλιστα και πρόεδρος το 1934-35.